«کرچال» هم آواز زن مازنی

در استان مازندران (کر) به معنی کسانی که با دست پارچه می‌بافتند «کار باف» می‌گفتند که اکثرا به پارچه‌های پشمی مثل چوغا گفته می‌شد و (چال) به همان چاله‌ای که زیر دستگاه چوبی قرار داشت تا پای بافنده جهت بالا و پایین کردن وردها به وسیله پدال ورد استفاده می‌شد تا بافنده بتواند راحت‌تر کار کند که مخفف کار و چال به مرور زمان به «کرچال» نام گرفت این هنر ویژه زنان مازندرانی است.